środa, 31 grudnia 2014

Miejsce marzeń i snu

Czemu tu tak ciemno? To moje ulubione pytanie gości, którzy zaglądają do naszej sypialni. Dziś parę kadrów z niej właśnie. Choć mieszkamy w bloku, mamy ten luksus, że możemy sobie pozwolić na osobny pokój marzeń i snów. Był pierwszym pomieszczeniem przerobionym na "nasze" po tym, jak moi rodzice się wyprowadzili, a my zamieszkaliśmy razem. Kiedyś był moim dziewczęcym miejscem, ale zapomniałam o żółtych ścianach i zielonej wymarzonej sofie, kiedy tylko wybraliśmy tapetę i kupiliśmy nowe meble. Lubię połączenie brązu i różu, kryształowe żyrandole, miękkie materiały. Sypialnia jest dla mnie miejscem idealnym i choć bałam się ciemnej tapety (uwielbiam światło i przestrzeń), pokryliśmy nią więcej ścian niż początkowo planowaliśmy, bo efekt był spektakularny. Delikatna koronka na połyskującym tle była wyborem doskonałym:)

Babcia Endiego najwyraźniej nie podziela naszej miłości do buduarowego wnętrza. Do tej pory nie może zrozumieć, czemu mamy "czarne" ściany. Nie znam odpowiedzi. Znam tylko nieustanny zachwyt, jaki mnie ogrania, gdy wchodzę do tego pokoju:)



















No. Prywaty by było na tyle:D 

Z okazji wyjątkowej nocy, która nas dziś czeka (u nas kinderbal do 19, potem może film, a na pewno sprzątanie całej chaty:/) życzę Wam wszystkim niezapomnianych wrażeń i szalonej zabawy (również na kinderbalach, a kto powiedział, że do 19 nie może wydarzyć się wszystko;)).

A do tego życzę mocy i energii w Nowym, twórczego spełnienia, spełnienia w ogóle, spokoju (również świętego;)), niepokoju twórczego, miłości i radości. 

Szykuję listę noworocznych postanowień, ale coś takiego mi się dzieje z motywacją, że nie potrafię podjąć żadnej decyzji, oprócz pożegnania się z przekąskami... Cała reszta ograniczeń i wyzwań wydaje mi się mocno NIEREALNA. 

Pozdrawiam sylwestrowo i noworocznie:)


poniedziałek, 29 grudnia 2014

Święta część 2:)

Dziś obiecana i przez niektórych wyczekiwana:) maleńka fotorelacja z domu moich Rodziców. Spędzamy tam dużo czasu, dlatego i my mamy szansę cieszyć się wyjątkowością dekoracji, które przygotowuje moja Mama. Mogę z całą pewnością powiedzieć, że dekorowanie lokali i dopieszczanie szczegółów jest naszą wspólną pasją (moich koleżanek aż tak to nie podnieca, więc tym lepiej, bo mam z kim gadać, analizować i wymyślać;)). Zdjęcia niestety robione w światłach lamp, ale co tam! Zapraszam:)
















A na deser święta w wykonaniu mojego szanownego męża:D Tu akurat udaje, że czyta;)
 

Krótko i treściwie:) Mam jeszcze trochę zdjęć grudniowych dekoracji;) Wiem, że to już nie najlepsza pora, ale nie mogę się powstrzymać:)

Póki co delektuję się wolnym czasem. Niech trwa. Tyle mam planów, a doba jak zwykle się kurczy duży szybciej, niż myślałam. Wszystko jednak wskazuje na to, że przynajmniej spotkań towarzyskich nie zabraknie:) Gotowania też nie:)

Jak tam Wasze plany sylwestrowe? Bardzo jestem ciekawa:) Ja już kupiłam wielką pakę czipsów, tak na pożegnanie, bo od nowego roku zarzucam przekąski i słodkości. Wielki żal;)

Pozdrawiam:)


sobota, 27 grudnia 2014

Coś dobrego

Kto już nie może patrzeć na jedzenie? Dziś o świątecznych smakach, bez których po prostu sobie nie wyobrażam:) W całym tym pośpiechu na szczęście udało mi się wycisnąć 10 minut i uwiecznić przygotowania i efekty kulinarnych poczynań:)












Każde święta są dla mnie okazją, by zapytać retorycznie: "Dlaczego pieczemy te bułki tylko dwa razy w roku?" Kocham je. Świetne do słonych dodatków:)




Największym sukcesem tych buł jest fakt, że już się skończyły. Teraz dietka i suche chlebki. W sumie już za nimi tęsknię:)

W kolejnym odcinku świątecznych opowieści wizyta u moich Rodziców. Mam zgodę, a nawet błogosławieństwo;)

Pozdrawiam
A.

piątek, 26 grudnia 2014

W świątecznej krainie:)

Niektórzy z Was pewnie szykują się już do chowania świątecznych dekoracji;), tymczasem ja dopiero się zorganizowałam na tyle, żeby moje tegoroczne skarby pokazać. Od rana mamy dziś śnieżycę, więc i trochę więcej magii:) Choć czas samych świąt spędzamy zawsze w domach rodziców, to powrót do naszego, takiego pachnącego i pełnego błyskotek, jest dla nas ogromną radością:)


















W tym roku prezenty dosłownie nas zalały. Zakochałam się w ikeowym papierze w czerwone bombki:) Uwielbiam pakowanie:)







Postawiliśmy też na prezenty hoummejdowe: papryczki chilli z plantacji Endiego i syrop do herbaty z kwiatów czarnego bzu. Już postanowione, że w przyszłym roku robimy podwójną lub potrójną ilość, jest rewelacyjny!




A na koniec wisienka na torcie:) W tym roku nad stołem zawisła konstrukcja wykonana na BARDZO specjalne życzenie w pracowni Endiego, mistrza spawania:D Podoba mi się ogromnie, szczególnie w towarzystwie kolekcji bomb:) Poza sezonem ma służyć jako wieszak na inne ozdoby lub zioła:)





Chciałam dodać jeszcze parę słów o świątecznych pysznościach, ale właśnie usłyszałam od Endgiego: "Jak ci idzie w ogóle?". Endi ma mi za złe, że wcale się nie chcę opiekować Bonkiem, kiedy on jest w domu:) Tak więc o czymś dobrym będzie następnym razem:)

Życzenia spóźnione, ale nadal aktualne: Cudownego drugiego dnia Świąt - niech będzie pełen spokoju i radości:) Dziękuję też za wszystkie dobre słowa i życzenia:)

Do następnego
A.