czwartek, 24 grudnia 2015

Radość

Gdzieś tu na pewno jest, już się czai za choinką, już nos wychyla zza garnka z kompotem. Niech będzie jej po brzegi, że aż za słodko się zrobi od tej radości - tego Wam życzę:) I spokoju i wytchnienia:) Wesołych Świąt, Kochani Czytelnicy!



wtorek, 15 grudnia 2015

Płynie

grudzień...Wartkim strumieniem nieogarniania i stresu. Ważne sprawy mieszają się z przyziemnymi, a i tak przyziemne głośniej krzyczą i domagają się niepodzielnej uwagi.

W zamęcie tym tak bardzo brakuje mi sił do świętowania, że najchętniej ukryłabym się w dziupli i przeczekała. Sama tylko nie wiem, jak długo chciałabym czekać i czy w ogóle czekanie jest tym, czego mi potrzeba.

Tymczasem grudzień rozpędza się coraz bardziej, tak, że za chwilę braknie paczuszek na Leonardziowym kalendarzu adwentowym II.

We wpisie, który zapowiadał ten projekt, wyraziłam obawę dotyczącą reakcji Bonka. Powiem Wam coś. Dwulatek jest w stanie pojąć, że na jeden dzień przypada jeden "prezent". Ale rozumie to rano, gdy już jeden z nich opanuje. Po powrocie ze żłobka o niczym już przecież nie pamięta. Mamy za sobą awantury połączone z tłumaczeniem, po co jest taki kalendarz. Mamy za sobą radość ze znalezionej przed śniadaniem czekoladki (Mami stajl;)). Mamy zaciekawienie, jakie wzbudziła figurka rolnika.

Przede wszystkim jednak mamy instalację, która jako jedna przypomina nam o nadchodzących świętach. Głupio by tak było schować się do dziupli, prawda?






A jak Wasze przygotowania? Rozpędza się rollercoaster?

Ściskam,
A.

środa, 9 grudnia 2015

Na smak

Dziś tak na smak tylko 1 zdjęcie. Moje ulubione ujęcie z pewnej sesji, którą zaaranżowaliśmy z Endim za namową pewnej wyjątkowej kobiety, niezwykle zdolnej Agnieszki, która, jak nikt, inspiruje do działania i podążania za pasją:)

Zmobilizować mnie do zrobienia czegoś, co sprawia przyjemność jest mega wyczynem. Po prostu zawsze znajdę wymówkę, bo tyle rzeczy o wyższym priorytecie jeszcze nie zostało wykonanych. Przecież nie mogę teraz rozkładać bombek, skoro mam ryzę prac do przejrzenia. Pułpka to - chlast! Ta ryza nigdy przenigdy się nie zmniejszy, po co więc próbować to zmienić?

Ponieważ Endi ustalił mi dedlajn, trzeba było zmusić się do przyjemności. Ach, co to była za niedziela! Gdyby każdy dzień mógł tak wyglądać...:)


Właściwie to piszę o tym, bo jest sprawa. Aga i Endi organizują konkurs, w którym do wygrania jest coś cudownego. Po szczegóły i więcej zdjęć zapraszam tu: happy-place.pl

Przyjemności Wam życzę i radosnego oczekiwania:) Wciągającej lektury też, bo blog Agi jest wyśmienity!

A.

środa, 2 grudnia 2015

Prezent. Drugi. Inny.

Czy wyhodowałam sobie w domu małego materialistę i konsumpcjonistę? Strach się przyznać, ale słysząc jego wypowiedzi, okaże się, że TAK.

Leonardziu ma wiele do powiedzenia na różne tematy. Bardzo interesujące rzeczy mówi. Od dnia urodzin, w którym to zasypany został prezentami, nie może odgonić od siebie natrętnych myśli związanych z odpakowywaniem podarunków. Dlatego ciągle się ich domaga. Wszędzie je zauważa. Wszystko chce sprawdzić. Pragnie nawet dawać prezenty innym, pakować je w papiery i otwierać ponownie. Wciąż tylko PREZENT. DRUGI. INNY.

Chcąc wyciszyć jego żądze, powinnam zabrać z pola widzenia papiery, pudełka i przesyłki. A ja co robię? Kalendarz adwentowy, prezentowy właśnie. Od dawna obmyślany i planowany, teraz czeka na swoje 5 minut. Te pięć minut to za chwilę, najpierw mała zapowiedź zdjęciowa.

W sumie fajnie, że już 2 grudnia i jak zwykle się spóźniłam, będzie o 2 pakuneczki mniej do przygotowania;)

Jedyne, co mnie martwi w tej całej kalendarzowej sytuacji to to, że jak Bonku zobaczy te wszystkie zawiniątka, to nie będzie chciał czekać do 24 grudnia, żeby sprawdzić, co jest w środku. Obawiam się, że zakończenie tej historii będzie głośne i gwałtowne, podsumowane bardzo prostym przekazem.

PREZENT. DRUGI. INNY.











Naładowana pozytywną energią ruszam do dalszej pracy. Co za radość, że przez najbliższe godziny moim największym zmartwieniem będzie to, gdzie przywiązać sznurek. 

Pozdrawiam Was serdecznie
A.